മഴ എന്റെ പ്രണയിനി
ആരോടും പറയാതെയാണ് അന്ന് അവളോടൊപ്പം ഇറങ്ങി തിരിച്ചത്.പല ഭാഗങ്ങളില് നിന്നും എതിര്പ്പുകള് നേരിട്ടുവെങ്കിലും അതൊന്നും പരിഗണിക്കാതെ അവള് എന്റെതായി.മഴ കൊള്ളുമ്പോള് ഉണ്ടാകുന്ന നിര്വൃതി ആദ്യമായി പകര്ന്നു തന്നതും അവളാണ്.എങ്കിലും പലരും പറഞ്ഞു ചോരതിലപ്പിനു നീ ചാടിയതാണ് .പനി പിടിച്ചവസയകുംപോള് ഒരു മഴപ്പെന്നും നിന്നെ നോക്കാന് ഉണ്ടവുല്ല എന്ന്.അപ്പോള് ഞാന് ഉള്ളില് പുഞ്ചിരിച്ചു.ഒരു ഹൃധയസ്മിതം എന്റെ നെഞ്ചില് പണ്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നു.മഴ ഒരു പാട്ടായി രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളില് കുളിര് കോരിയിടുമ്പോള് അവള്ക്കു പറയാന് ഏറെ ഉണ്ടായിരുന്നു..എന്നിട്ടും നിലയ്കാത്ത രാത്രിമഴ എന്റെ കരളിന്റെ കോണില് വികാരമായി പെയ്തിരണി. ഒരു പൂമ്പട്ടു പുതചെന്നെ മാരോട് ചെര്തവല് ഉമ്മവച്ചു.ഇന്യും പെയ്യണം.പെയ്തു നിറയണം എന്റെ കരളില്.എങ്കിലേ എനിക്ക് മരിക്കാതിരിക്കനവൂ .അപ്പോള് അവള് പറയും നീയല്ലാതെ എനിക്ക് മറ്റാരുമില്ല.എന്റെ മഴ എന്റെ സ്വന്തം മഴ ഒരു പാട്ട് മൂളി ഇപ്പോഴും അവളെന്നരികിലുണ്ട്..
...
ReplyDelete